Początek ciekawy. natomiast rozwinięcie wątków, jak dla mnie cudaczne.
Co to niby, za wielka synowska miłość, skoro mamusia żyła, a on już rozparcelował jej majątek.
Czemu miała służyć scena, gdy narąbana, nie bójmy się tego słowa, wiezie narąbanego wnuczka, a policjant puszcza ich, jak gdyby nigdy nic?
Córki tej staruszki, to idiotki. Bezmózgie, bezwolne kukły. Tak są zagrane.
Jej syn, to wielki artysta, którego szczytem ambicji jest zrealizowanie filmu z największą aktorką świata Paris Hilton.
Dopiero pod koniec filmu wszyscy się orientują że Gógó nie cierpi an demencję starczą tylko Alzheimera.
Strasznie fałszywie wygląda scena, gdy płaczący główny bohater rozmawia ze swoją chorą matką i pyta dramatycznie, gdzie jesteś mamusiu.

O dziwo film dobrze się ogląda. dlatego dwie gwiazdki.