czy ja wiem, czy taki o niczym ? fakt, że dominują tu powiedzmy dialogi, a nie akcja, ale ta jest jednak dość jasno naznaczona.

Nie widzę związku, pomiędzy tym, czy w filmie dominują dialogi, czy akcja (tą ciężko w ogóle zdefiniować), a tym, czy film jest "o czymś". Dla mnie fabuła jest tu szczątkowa i nieco bełkotliwa, podobnie jak dialogi. Sztuka dla sztuki wg mnie. Ale mogę się mylić, jeśli tak jest wyprowadź mnie proszę z błędu jakąś analizą tego filmu. Choć może być trudno dyskutować, bo nie pamiętam zbyt wiele, ponad to co mogę wyczytać z własnego posta. Cały czas mam jednak przed oczami klimat i scenerię i za to polubiłem z resztą ten film.

film jest o Gerardzie, który mimo że nie pasuje do świata, w którym żyje i marzy o innym, to koniec końców, decyduje się w nim pozostać (jest też w pewnym sensie usidlony), mimo że w międzyczasie pojawia się Loretta, która:
1. jest bogata i mogłaby bez problemu spełnić marzenia Gerarda o lepszym świecie
2. przypomina jego siostrę, a obsesja znalezienia gwałciciela to to, co Gerarda najmocniej w tym świecie trzyma. a zatem mimo iluzji "zmartwychwstania" siostry (i to w "lepszej" wersji, bo po pierwsze Loretta jest bogata, a po drugie NIE JEST jego siostrą, czyli jeśli Gerard miał jakieś ukryte pragnienia co do zmarłej, a moim zdaniem mógł mieć, to w przypadku związania się z Lorettą ma szansę je urzeczywistnić), decyduje się na stare życie
3. nie układa mu się z Bellą, która w końcówce "podpada" mu nawet jeszcze bardziej.
4. jest też Newton, brat Loretty (znowu układ siostra-brat), którego można odczytywać różnie. wg mnie jest kimś w rodzaju lustra dla Gerarda. jego ciągoty do biednego świata mogą wyrażać - powiedzmy - wyrzuty sumienia Gerarda, ale też może jego pijaństwo i brak szczęścia może być spowodowany - znowu - tym, że kocha Lorettę jak mężczyzna, a nie jak brat.

Może trochę odjechałem, ale zakładam, że dziwność formy pozwala widzowi na coś takiego w większym stopniu, aniżeli w bardziej tradycyjnym filmie.
Może być też tak, że miałeś podobne wnioski co ja, ale po prostu oczekiwałeś bardziej naznaczonej akcji. Cóż, mnie to co zobaczyłem, w zupełności usatysfakcjonowało.

Ja miałam trochę skojarzenia z filmem 'Lina' w filmografii Clinta Eastwooda, początek mi film Clinta szczególnie przypomniał, ale jednak ostatecznie inaczej poprowadzone, i dobrze.
http://www.filmweb.pl/film/Lina-1984-7348

'I okazało się, że zmierza donikąd.' Wydaje mi się, że problemem jest tutaj oczekiwanie części widzów, że będzie to kryminał, w którym Sherlock Holmes szuka po portowych zaułkach, a potem triumfalnie wymierza sprawiedliwość. Ja też złapałam się na to na początku. Ale ten film, moim zdaniem, ma zmierzać donikąd, bo jest o facecie, który nie potafi wyrwać się z zaklętego kręgu życia w szemranej dzielnicy. Próbuje, ale tak naprawdę nie potrafi podjąć żadnej konkretnej decyzji poza cichą wegetacją. I pytanie, co tak naprawdę by mu ta wendetta dała - trup za trupa, a wszyscy i tak siedzimy dalej w rynsztoku. Ewentualnie do zbirów wysyłanych na obicie mordy przez własną narzeczoną doszłoby paru facetów, którzy wzięliby tę wyższą stawkę i wykończyli go w zaułku.