Powalająca dosłowność tytułu zaczyna objawiać się w trakcie filmu, chociaż właściwie od początku wiadomo, co będzie dalej. W jednej z pierwszych scen spotykają się; „etatowy” zawałowiec i młody, niedoszły samobójca, którego marzeniem jest oddanie swoich organów… Potem czekamy już tylko na finał.

Tak jak „Noi Albinoi” zaskakiwał i zachwycał w każdej sekundzie - „Dobre Serce” jedynie wypełnia czas nierównym rytmem.

Gdybym miała wskazać jaka była najmocniejsza strona tego obrazu… hm… - Mnie osobiście najbardziej podobała się Gęś, która właściwie gra główną rolę w filmie… .. i to westchnienie zdradzieckiej ulgi wypełniające sale, kiedy bohater postanawia ostatecznie jej nie zjeść …
Ale "dobro" jest względne, jak się okazuje. „Żebyś ty mógł żyć, ktoś musi umrzeć – rozumiesz to?” – pyta lekarz bohatera. Wątek Gęsi w pewnym momencie urywa się, ale wszyscy domyślamy się, że zapewne szczęśliwie uszła z życiem.